به انتهای ماه صفر رسیدیم و سوگ رحلت پیامبر رحمت و شفقت، شهادت جانگداز غریب مدینه که غربت در راستای قامت او معنا شد و بس،
و شهادت قطب دلدادگی، همو که تا غم سنگینی کرد مسافرتی و زیارتی و دست و دلی تبرک کردن به دامانش؛ امام هشتم، امام رضا(علیه السلام)
سلام بر تو ای رسول اکرم . سلام بر تو که حتی نگذاشتند در دقایق وا پسین عمرت حتی با دست خویش وصیتی بنویسی.
سلام بر تو رسولی که فرمودی:
أخوف ما أخاف على أمّتی کلّ منافق علیم الّلسان.
بیش از هر چیز از منافقان دانا بر امت خود بیم دارم.
و امروز چه سخت گرفتار آنیم یا رسول الله
سلام بر تو امامی که غربت را فقط در نام تو باید جست ای که در خانه خویش هم غریب بودی.
سلامی بر تو امامی که قاتلان و هتاکان به حرمت مادر و پدر بزرگوارت را به کوچه ومنبر می دیدی و دم بر نمی آوردی.
سلام بر تو امامی که حتی به خانه خود هم دشمن داشتی.
به فدای غربتت یا حسن(علیه السّلام). یا سیدی و یا مولای.
و سلام بر تو ای قبله حاجات ما ای غریب الغربا
یا ضامن آهو
یا امام الرئوف
یا علی ابن موسی الرضا(علیه السّلام)
یا وجیهاً عندالله اشفع لنا عندالله
برداشت
