ای بی نشانه ای که خدا را نشانه ای
هر سو نشان توست، ولی بی نشانه ای
ای روح پر فتوح کمال و بلوغ و رشد
چون خون عشق در رگ هستی روانه ای
با یاد روی خوب تو می خندد آفتاب
بر خاک خسته رویش گل را بهانه ای
ای ناتمام قصه شیرین زندگی
تفسیر سرخ زندگی جاودانه ای
تصویر شاعرانه در خود گریستن
راز بلند سوختن عارفانه ای
هیهات، خاک پای تو و بوسه های ما؟!
تو آفتاب عشق بلند، آستانه ای
در باور زمانه نگنجد خیال تو
آری حقیقتی بحقیقت فسانه ای
زهرای پاک ای غم زیبای دلنشین
تو خواندنی ترین غزل عاشقانه ای
فاطمه راکعی
