« ....اگر در جوامع بشرى قرآن حاکم باشد، هم سعادت دنیا هست، هم علوّ معنوى هست. راه سلامت را، راه امنیت را، راه امنیت روانى را قرآن به روى ما باز میکند؛ راه عزت را قرآن به روى ما باز میکند؛ راه زندگى درست را و سبک زندگى سعادت‌آمیز را قرآن به روى ما باز میکند. ما از قرآن دوریم. اگر با قرآن آشنا شویم، با معارف قرآن انس پیدا کنیم و فاصله‌ى خودمان را با آن چیزى که قرآن براى ما خواسته است، بسنجیم، حرکت ما سریع‌تر خواهد بود؛ راه ما روشن‌تر خواهد بود؛ هدف این است.
یکى از دستورات قرآن این است که آحاد امت اسلامى با یکدیگر متحد باشند؛ دست در دست یکدیگر بگذارند: «و اعتصموا بحبل اللّه جمیعا و لا تفرّقوا».
این خطاب به کیست؟ خطاب به ما است، خطاب به ملت ایران است، خطاب به ملتهاى مسلمان کشورهاى اسلامى است، خطاب به همه‌ى مؤمنین به اسلام در سراسر دنیا است. ما به این عمل میکنیم؟
امروز اتحاد و اتفاق بین مسلمانان، یک فریضه‌ى فورى است. ببینید از جنگ و اختلاف چه مفاسدى به وجود مى‌آید؛ ببینید در دنیاى اسلام، تروریسم کور به بهانه‌ى اختلافات مذهبى، چه فجایعى به راه مى‌اندازد؛ ببینید با این اختلافاتى که بین ما مسلمانان به وجود آوردند، رژیم صهیونیستى غاصب چه نفس راحتى میکشد.
امروز هر حنجره‌اى که به وحدت دنیاى اسلام دعوت کند، حنجره‌ى الهى است، ناطق من اللّه است. هر حنجره‌اى و زبانى که ملتهاى مسلمان را، مذاهب اسلامى را، طوایف گوناگون اسلامى را به دشمنى با یکدیگر تحریک کند و عصبیتها را علیه یکدیگر تحریک کند، ناطق من الشیطان است
امروز دشمنان غربى، علیه اسلام و مسلمانان، شمشیر را از رو بسته‌اند.
یکى از مهمترین عوامل اقتدار، همین اتحاد و اتفاق است. این براى ما درس است، براى ملتهاى مسلمان درس است....»
بیانات حضرت امام سیّد علی
در دیدار شرکت‌کنندگان در مسابقات بین‌المللی قرآن کریم
برچسب‌ها: فصل الخطاب
